Depresyon genellikle duygudurumun normale göre daha düşük olması şeklinde deneyimlenir. Hastalar bunu “mutsuz”, “kederli”, “cesareti kırılmış”,”hüzünlü” hissetmek veya üzüntüyü anlatan diğer birçok terim ile tanımlamaktadır. Birçok durum depresyonun fark edilmesine müdahale edebilir:
- Hastaların hepsi nasıl hissettiklerini fark edemeyebilir veya hislerini doğru bir şekilde tarif edemeyebilir.
- Farklı kültürel bir alt yapıdan gelen klinisyenler ve hastalar, problemin depresyon olduğu konusunda anlaşmakta zorluk yaşayabilir.
- Depresyonun var olan semptomları hastadan hastaya değişiklik gösterebilir. Bir hastanın modu düşük olabilir ve hasta ağlayabilir; başka bir hasta gülebilir ve bir şeylerin yanlış gittiğini inkar edebilir. Bazılarının uykusunda ve iştahında artış olur; bazıları ise insomni ve anoreksiyadan şikayetçi olabilir.
- Bazı hastalar, gerçek anlamda depresif hissetmezler; depresyonu daha çok, cinsellik de dahil olmak üzere, her zaman yaptıkları aktivitelerden zevk alamama veya aktivitelere karşı ilgi kaybı olarak yaşarlar.
- Tanı için önemli olan nokta, epizodun hastanın her zamanki işlevesellik düzeyinde belirgin bir değişikliğe yol açmasıdır. Eğer hasta bunu fark etmezse (Bazı kişiler buna dikkatini veremeyecek kadar hasta veya önemsemeyecek kadar duygusuz olur), hastanın ailesi veya arkadaşları böyle bir değişim olduğunu belirtebilir.
DSM-5'i Kolaylaştıran "Klinisyenler için Tanı Rehberi"
James Morrison
Kitap Çeviri: Hanife Uğur Kural
(sf. 113)
